دل‌فی یک محیط توسعه یکپارچه (IDE) و زبان برنامه‌نویسی مبتنی بر Object Pascal برای توسعه سریع برنامه‌ها (RAD) در برنامه‌های دسکتاپ، موبایل و وب است. این زبان ابتدا توسط بورلند توسعه یافت و از زبان برنامه‌نویسی پاسکال الهام گرفته شده است و به گونه‌ای طراحی شده که از قابلیت‌های توسعه نرم‌افزار مدرن بهره‌برداری کند و چارچوب غنی برای ساخت برنامه‌های با عملکرد بالا با تمرکز بر رابط‌های کاربری ارائه دهد.
دل‌فی برای اولین بار در سال 1995 به عنوان جانشینی برای Turbo Pascal بورلند معرفی شد. با IDE گرافیکی و معماری مبتنی بر کامپوننت، هدف آن ساده‌سازی فرآیند توسعه در عین ارائه قابلیت‌های قدرتمند بود که برای توسعه‌دهندگان جذاب بود.
در طول سال‌ها، دل‌فی از چندین نسخه و تغییرات مختلف عبور کرده است. پس از بورلند، مالکیت دل‌فی به شرکت‌های مختلفی منتقل شد، از جمله CodeGear (یک بخش از بورلند)، Embarcadero Technologies و در نهایت به وضعیت کنونی خود تحت IDERA, Inc. هر انتقال به بهبودها و ویژگی‌های مدرن‌تری برای زبان و IDE منجر شده است.
در حال حاضر، دل‌فی به طور فعال در حال توسعه است. نسخه کنونی از چندین پلتفرم پشتیبانی می‌کند، از جمله ویندوز، macOS، iOS و اندروید، که آن را به ابزاری چندمنظوره متناسب با نیازهای توسعه معاصر تبدیل می‌کند.
زبان اصلی دل‌فی، Object Pascal، ارتباط نزدیکی با پاسکال استاندارد دارد اما ویژگی‌های برنامه‌نویسی شیءگرا را معرفی می‌کند. طراحی مبتنی بر کامپوننت آن مشابه زبان‌هایی مانند C# و جاوا است، به ویژه در نحوه استفاده از کامپوننت‌ها و کتابخانه‌ها برای توسعه UI. برنامه‌های دل‌فی به طور گسترده‌ای در کسب‌وکار، شرکت‌ها و سیستم‌های جاسازی شده استفاده شده‌اند، به دلیل کارایی و استحکام آن.
دل‌فی نوع‌دهی قوی را تحمیل می‌کند و از توسعه‌دهندگان می‌خواهد که نوع متغیرها را به وضوح تعریف کنند، که ایمنی نوع را افزایش می‌دهد.
var
age: Integer;
name: String;
دل‌فی از OOP پشتیبانی می‌کند و اجازه ایجاد کلاس‌ها و اشیاء را می‌دهد.
type
TPerson = class
public
Name: String;
Age: Integer;
constructor Create(AName: String; AAge: Integer);
end;
این زبان مدیریت استثناهای ساختاری را با استفاده از بلوک‌های try...except فراهم می‌کند.
try
// کدی که ممکن است استثنایی را ایجاد کند
except
on E: Exception do
ShowMessage(E.Message);
end;
دل‌فی اجازه تعریف ویژگی‌ها برای کلاس‌ها را می‌دهد و دسترسی به فیلدها را محصور می‌کند.
property FullName: String read Name write Name;
مدیریت رویداد یک ویژگی حیاتی است که امکان ایجاد برنامه‌های پاسخگو را فراهم می‌کند.
procedure TForm1.ButtonClick(Sender: TObject);
begin
ShowMessage('دکمه کلیک شد');
end;
دل‌فی از ویژگی‌ها برای متاداده پشتیبانی می‌کند و قابلیت‌های بازتاب را افزایش می‌دهد.
[MyCustomAttribute]
type
TMyClass = class
end;
تبدیل نوع به سادگی انجام می‌شود و انعطاف‌پذیری در استفاده از متغیرها را تضمین می‌کند.
var
obj: TObject;
myClass: TMyClass;
begin
myClass := TMyClass(obj); // تبدیل نوع
end;
دل‌فی مجموعه غنی از کتابخانه‌ها (VCL، FMX) را برای UI و کامپوننت‌های برنامه ارائه می‌دهد.
uses
Vcl.Forms, Vcl.Controls;
دل‌فی اجازه می‌دهد تا اعلان متغیرهای درون‌خط انجام شود که خوانایی را بهبود می‌بخشد و سردرگمی در دامنه را کاهش می‌دهد.
begin
var x := 10;
ShowMessage(IntToStr(x));
end;
دل‌فی از چندنخی با استفاده از کلاس TThread پشتیبانی می‌کند و امکان اجرای همزمان را فراهم می‌آورد.
type
TMyThread = class(TThread)
protected
procedure Execute; override;
end;
procedure TMyThread.Execute;
begin
// کد نخ در اینجا
end;
IDE اصلی برای دل‌فی RAD Studio است که چندین ابزار را تجمیع کرده و یک رابط طراحی شهودی برای ساخت برنامه‌ها فراهم می‌کند. این IDE به خاطر قابلیت‌های طراحی بصری کشیدن و رها کردن شناخته شده است که به توسعه کارآمد UI کمک می‌کند.
دل‌فی از کامپایلر دل‌فی استفاده می‌کند که کد بومی تولید می‌کند و عملکرد را در پلتفرم‌های مختلف بهینه می‌کند. IDE به طور خودکار فرآیند کامپایل را مدیریت می‌کند و به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا برنامه‌های خود را به راحتی بسازند و اجرا کنند.
ایجاد یک پروژه در دل‌فی معمولاً شامل مراحل زیر است:
دل‌فی به طور گسترده‌ای در حوزه‌های مختلف استفاده می‌شود، از جمله:
دل‌فی شباهت‌هایی با چندین زبان برنامه‌نویسی دارد:
هر دو زبان از اصول OOP پشتیبانی می‌کنند و IDEهای قدرتمندی را ارائه می‌دهند. با این حال، دل‌فی تمایل دارد کد بومی سریع‌تری تولید کند.
توسعه مبتنی بر کامپوننت دل‌فی با تمرکز شیءگرا در جاوا تضاد دارد. برنامه‌های دل‌فی معمولاً به کد بومی کامپایل می‌شوند، در حالی که جاوا به JVM وابسته است.
پایتون بر خوانایی و سادگی تأکید دارد، در حالی که نحو دل‌فی بیشتر مفصل و ساختاریافته است اما بررسی‌های نوع استاتیک قوی‌تری را ارائه می‌دهد.
تمرکز دل‌فی بر توسعه سریع برنامه‌ها با تأکید C++ بر برنامه‌نویسی سطح پایین و مدیریت حافظه تضاد دارد. دل‌فی معمولاً برای ساخت GUIها آسان‌تر در نظر گرفته می‌شود.
در حالی که جاوااسکریپت عمدتاً برای توسعه وب و اسکریپت‌نویسی استفاده می‌شود، دل‌فی بر توسعه برنامه‌های دسکتاپ و موبایل متمرکز است و راه‌حل جامع‌تری برای برنامه‌های مستقل ارائه می‌دهد.
کد دل‌فی می‌تواند با استفاده از تکنیک‌های خاص به زبان‌های دیگر ترجمه شود:
ابزارهای مستقیم ترجمه کد به کد برای دل‌فی محدود هستند. با این حال، ابزارهایی مانند Pas2JS می‌توانند کد پاسکال را به جاوااسکریپت برای برنامه‌های وب ترجمه کنند. برای تبدیل دل‌فی به C# یا جاوا، توسعه‌دهندگان معمولاً نیاز به انتقال دستی کد دارند و منطق و الگوهای طراحی را حفظ کرده و نحو را تطبیق می‌دهند.
هنگام ترجمه کد دل‌فی، بر روی موارد زیر تمرکز کنید: