Swift یک زبان برنامه‌نویسی قدرتمند و شهودی است که توسط اپل توسعه یافته و به‌طور عمده برای توسعه برنامه‌های iOS، macOS، watchOS و tvOS طراحی شده است. این زبان در سال ۲۰۱۴ معرفی شد و به‌گونه‌ای طراحی شده که در کنار فریم‌ورک‌های Cocoa و Cocoa Touch اپل کار کند. Swift بر عملکرد، ایمنی و بیان‌گری تأکید دارد و به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که برنامه‌های قوی و کارآمدی ایجاد کنند. این زبان ترکیبی از پارادایم‌های برنامه‌نویسی شیءگرا و پروتکل‌گرا است که رویکردی مدرن به توسعه نرم‌افزار را تسهیل می‌کند.
Swift در کنفرانس جهانی توسعه‌دهندگان اپل (WWDC) در سال ۲۰۱۴ معرفی شد. توسعه Swift به رهبری کریس لتنر انجام شد که هدف او ایجاد زبانی بود که نقاط ضعف زبان پیشین خود، Objective-C، را برطرف کند و در عین حال با برنامه‌های موجود سازگاری داشته باشد. نحو Swift تحت تأثیر زبان‌های مختلفی از جمله Python، Ruby و Rust قرار دارد و به‌گونه‌ای طراحی شده که واضح و مختصر باشد.
سفر Swift با بهبودهای مداوم و مشارکت جامعه همراه بوده است. اپل در دسامبر ۲۰۱۵ Swift را به‌صورت متن‌باز منتشر کرد و این زبان را برای مشارکت از سوی توسعه‌دهندگان خارج از اپل در دسترس قرار داد. از آن زمان، جامعه Swift به سرعت رشد کرده و نسخه‌های متعددی منتشر شده است که هر کدام ویژگی‌ها، بهینه‌سازی‌ها و اصلاحات جدیدی را شامل می‌شوند. تکامل Swift همچنین شامل معرفی Swift Package Manager، پشتیبانی از ابزارها و بهبود تعامل‌پذیری با Objective-C است.
تا اکتبر ۲۰۲۳، Swift در میان توسعه‌دهندگان به‌ویژه در اکوسیستم اپل به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفته است. این زبان نه تنها برای برنامه‌های موبایل بلکه برای توسعه سمت سرور، تحلیل داده و یادگیری ماشین نیز استفاده می‌شود و فریم‌ورک‌هایی مانند Vapor و TensorFlow Swift دامنه کاربرد آن را گسترش می‌دهند. این زبان همچنان با یک جامعه پرجنب‌وجوش، به‌روزرسانی‌های مکرر و تمرکز قوی بر عملکرد و ایمنی به حیات خود ادامه می‌دهد.
Swift از استنتاج نوع استفاده می‌کند، به این معنی که کامپایلر می‌تواند به‌طور خودکار نوع یک متغیر را بر اساس مقدار اختصاص داده شده استنباط کند. این ویژگی نوشتن کد را ساده‌تر و خوانایی آن را افزایش می‌دهد.
let message = "Hello, World!" // message به عنوان String استنباط می‌شود
Swift مفهوم اختیاری‌ها را معرفی می‌کند که به متغیرها اجازه می‌دهد یک مقدار یا nil را نگه دارند و ایمنی در برابر خطاهای مرجع خالی را فراهم می‌کند.
var name: String? // name می‌تواند یک String یا nil باشد
name = "Alice"
کلوزرها در Swift بلوک‌های خودکفای عملکرد هستند که می‌توانند در کد شما منتقل و استفاده شوند. آن‌ها مشابه لامبداها در زبان‌های دیگر هستند و الگوهای برنامه‌نویسی تابعی را امکان‌پذیر می‌سازند.
let square = { (number: Int) -> Int in
return number * number
}
print(square(5)) // خروجی: 25
Swift از پروتکل‌ها برای تعریف الگوهایی برای متدها و ویژگی‌ها استفاده می‌کند. برنامه‌نویسی پروتکل‌گرا امکان ترکیب قدرتمند رفتارها را فراهم می‌کند و به بازاستفاده از کد و طراحی مدولار کمک می‌کند.
protocol Drawable {
func draw()
}
class Circle: Drawable {
func draw() {
print("Drawing a circle")
}
}
Swift بین structs و classes تمایز قائل می‌شود، جایی که structs نوع‌های مقداری و classes نوع‌های مرجعی هستند. این تمایز امکان مدیریت حافظه دقیق‌تر و بهینه‌سازی‌های عملکردی را فراهم می‌کند.
struct Point {
var x: Double
var y: Double
}
class CircleClass {
var radius: Double
init(radius: Double) {
self.radius = radius
}
}
Swift دارای یک مکانیزم قوی برای مدیریت خطا با استفاده از do، try و catch است که به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که خطاهای زمان اجرا را به‌طور مؤثر مدیریت کنند.
enum FileError: Error {
case notFound
}
func readFile(name: String) throws {
throw FileError.notFound
}
do {
try readFile(name: "document.txt")
} catch {
print("Error: \(error)")
}
اکستنشن‌ها به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهند که قابلیت‌های جدیدی به کلاس‌ها، ساختارها یا پروتکل‌های موجود اضافه کنند و سازماندهی و مدولار بودن کد را ترویج دهند.
extension Int {
func squared() -> Int {
return self * self
}
}
print(5.squared()) // خروجی: 25
جنریک‌ها امکان تعریف توابع و نوع‌های داده‌ای انعطاف‌پذیر و قابل استفاده مجدد را فراهم می‌کنند که می‌توانند بر روی هر نوع داده‌ای عمل کنند و قابلیت استفاده مجدد کد را افزایش می‌دهند.
func swap<T>(a: inout T, b: inout T) {
let temp = a
a = b
b = temp
}
Swift از اصلاح‌کننده‌های کنترل دسترسی مانند open، public، internal، fileprivate و private برای مدیریت دید و دسترسی به کلاس‌ها، متدها و ویژگی‌ها استفاده می‌کند.
public class PublicClass {
fileprivate var secret = "Hidden"
}
تاپل‌ها یک روش سبک برای گروه‌بندی مقادیر هستند و اجازه می‌دهند چندین مقدار از توابع بازگردانده شوند.
func getCoordinates() -> (x: Int, y: Int) {
return (10, 20)
}
let coordinates = getCoordinates()
print(coordinates.x) // خروجی: 10
کد Swift معمولاً با استفاده از کامپایلر Swift (swiftc) کامپایل می‌شود که کد را به کد ماشین تبدیل می‌کند. این زبان همچنین شامل یک شل تعاملی به نام Swift REPL (Read-Eval-Print Loop) برای آزمایش قطعات کد در زمان واقعی است.
IDE اصلی برای توسعه Swift، Xcode است که محیطی جامع برای توسعه برنامه‌ها فراهم می‌کند، از جمله ابزارهای اشکال‌زدایی داخلی، Interface Builder برای طراحی UI و مستندات یکپارچه. علاوه بر این، توسعه‌دهندگان می‌توانند از ویرایشگرهای جایگزین مانند Visual Studio Code با افزونه‌های پشتیبانی از Swift استفاده کنند.
ایجاد یک پروژه Swift در Xcode ساده است. توسعه‌دهندگان می‌توانند یک پروژه جدید را از طریق رابط Xcode با انتخاب یک الگو و پیکربندی تنظیمات پروژه آغاز کنند. Swift Package Manager مدیریت وابستگی‌ها و ساخت پروژه‌ها را از طریق یک رابط خط فرمان ساده می‌کند.
Swift عمدتاً در توسعه برنامه‌های iOS و macOS استفاده می‌شود، اما انعطاف‌پذیری آن به آن اجازه داده است که به حوزه‌های زیر گسترش یابد:
Swift را می‌توان با چندین زبان برنامه‌نویسی مقایسه کرد که هر کدام ویژگی‌ها و موارد استفاده منحصر به فردی را ارائه می‌دهند:
برای توسعه‌دهندگانی که به دنبال ترجمه کد Swift به زبان‌های دیگر هستند، درک تفاوت‌های مفهومی، به‌ویژه سیستم‌های نوع، مدیریت حافظه و مدل‌های همزمانی بسیار مهم است. ابزارها و تکنیک‌ها به‌طور گسترده‌ای متفاوت هستند، زیرا هیچ کامپایلر کد به کد بالغی به‌طور خاص برای Swift برای زبان‌های اصلی وجود ندارد.
در حال حاضر، هیچ ابزار پذیرفته‌شده‌ای برای ترجمه مستقیم Swift به زبان‌های دیگر وجود ندارد. با این حال، برخی منابع بالقوه شامل: